1

Lettera à Titina

O quantu ti ci hè vulsutu
Quantu di mè ne fusti sazia
Per annunciammi la nova
Ch’era cascatu in disgrazia
Cundannatu senz’appellu
Un spergu ricorsu in grazia.

Dopu stu longu silenziu
A qualcosa m’aspettava
Tù fussi malata in lettu
Quasi ch’è ne dubbitava
Ma cosa ne sentu oghje
Mancu in burla ci pensava.

L’aghju ricevuta eri
La carta da lu fattore
Cù la qualè tù mi dai
Licenziu di lu t’amore
Soca cunsultatu ùn ai
Lu fondu di lu to core.

Ere tù la mio Titina
L’ogettu d’ogni penseru
Di ghjornu ser’è matina
Ma nùn po cambia mistieru
E tu infame ti ghjuscasti
D’un core cusi sinceru.

Quand’eu cunnobbi à tè nè
Festi festa è allegria
Eramu indu a stagione
Duve l’arranciu fiuria
Quella esse cusi ingrata
Versu mè ùn la credia.

Quandu la voglia hè rotta
Mi chjamu a to regimentu
Mi piacia cù passione
U to dulurosu pientu
E pinsia chè u cuntene
In quellu u mumentu.

Le to lettere d’amore
Tenude sottu u fughjeru
Ava so tutte spaverse
Davanta lu mio purtellu
E le meie di a mio parte
Sperghjure vere di megliu.

Ava s’eranu cuntenti
I to parenti di Caccia
Quandu ch’eu ti curtighjava
Eranu tutti à la machja
Dicenu chi degnu in era
D’avè donna di a to razza.

E tù sempre mi dicie
« Curragiu ùn teme male
Sicura hè la mio parolla
Viderai quant’ella vale »
Oghje lu cunnoscu à fondu
Lu so valore reale.

A rivedeci o Titina
Docu fine a mio sunettu
Tante salute in paese
A tutti senza rigrettu
Indirizzu ùn ti ne mandu Bis
Chi risposta ùn aspettu.