1

Infernu

Da le to mane O fratellu
M’ai purtatu l’infernu
I mio lamenti da lu celu
I senterai per l’eternu
In ‘ssa ghjurnata istatina
Un diavule chì s’avvicina
Chì brusgia cù lu so calore
I to pulmoni, lu mio core
Sò a furesta addisperata
Di a nostra terra ruvinata
I paisoli sempre in dolu
Da a malasorte d’un figliolu
Vogliu chì le mio lacrime
Spinghjenu tutte le fiamme
Chì portenu quessu malore
Ci empienu, di dulore
Ùn fate male à ‘ssu cecu
Oghje per ellu eiu pregu
Per fà ritruvà la mente
È la so fede mai spente
Sò quessa machja addulurata
Chì da lu focu incadenata
Ind’è lu fume s’addispera
Avà ormai eiu ùn sò ch’è cera
Ti lampu una chjama O ghjuventù !
Per avanzà in ‘ssu cumbattu
Cun fedeltà è cun curagiu
Fà rinvivisce lu mio messaghju
Per un avvene più felice
Senti ‘ssu cantu chì ti dice
« Ùn pienta mai di luttà
È la furesta camperà »
Sò a furesta addisperata
Di a nostra terra ruvinata
I paisoli sempre in dolu
Da a malasorte d’un figliolu

I. Bourdiec